Δραστικά συστατικά:

• Βεναζεπρίλη υδροχλωρική (benazepril HCI) 2.5mg
• Σπειρονολακτόνη (spironolactone) 20mg

Έκδοχα:

• Lactose monohydrate
• Cellulose microcrystalline
• Povidone K30
• Artificial beef flavour
• Compressible sugar
• Crospovidone
• Magnesium stearate

Φαρμακοτεχνική μορφή:

Μασώμενο δισκίο.
Επιμήκη εύγευστα καστανόχρωμα μασώμενα δισκία με γραμμή κοπής.
Τα δισκία μπορούν να διαιρεθούν σε δύο ίσα μέρη.

Θεραπευτικές ενδείξεις προσδιορίζοντας τα είδη των ζώων:

Για τη θεραπεία της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας των σκύλων που οφείλεται σε χρόνια εκφυλιστική βαλβιδοπάθεια (με την κατάλληλη υποστηρικτική θεραπεία με διουρητικά).

Αντενδείξεις:

• Να μη χορηγείται κατά την κύηση και τη γαλουχία.
• Να μη χορηγείται σε σκύλους που χρησιμοποιούνται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγή.
• Να μη χορηγείται σε σκύλους με υποφλοιοεπινεφριδισμό, υπερκαλιαιμία ή υπονατριαιμία.
• Να μη χορηγείται σε συνδυασμό με Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ) σε σκύλους με νεφρική ανεπάρκεια.
• Να μη χορηγείται σε περίπτωση υπερευαισθησίας στους αναστολείς του Μετατρεπτικού Ενζύμου της Αγγειοτενσίνης (αναστολείς ΜΕΑ) ή σε κάποιο από τα έκδοχα.
• Να μη χορηγείται σε περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας που οφείλεται σε αορτική ή πνευμονική στένωση.

Ειδικές προειδοποιήσεις για κάθε είδος ζώου:

Καμία.

Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση:

Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση σε ζώα

Πριν την εφαρμογή της θεραπείας με βεναζεπρίλη και σπειρονολακτόνη θα πρέπει να ελέγχονται η νεφρική λειτουργία και το κάλιο στον ορό του αίματος, ειδικά σε σκύλους με υποφλοιοεπινεφριδισμό, υπερκαλιαιμία ή υπονατριαιμία. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους, στις κλινικές μελέτες που διεξήχθησαν σε σκύλους με το συνδυασμό αυτό δεν παρατηρήθηκαν αυξημένα περιστατικά υπερκαλιαιμίας. Ωστόσο, σε σκύλους με νεφρική βλάβη συνιστάται τακτική παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας και του καλίου στον ορό του αίματος, καθώς παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο υπερκαλιαιμίας κατά τη διάρκεια της θεραπείας με αυτό το προϊόν.

Καθώς η σπειρονολακτόνη έχει αντιανδρογόνο δράση, δεν συνιστάται η χορήγηση του κτηνιατρικού φαρμακευτικού προϊόντος σε αναπτυσσόμενους σκύλους.
Σε μελέτη ασφαλείας στο είδος στόχο με τη συνιστώμενη δόση σπειρονολακτόνης, παρατηρήθηκε αναστρέψιμη ατροφία του προστάτη σε μη ευνουχισμένους αρσενικούς σκύλους.

Επειδή η σπειρονολακτόνη υφίσταται εκτεταμένη ηπατική βιομετατροπή, να χορηγείται με προσοχή σε σκύλους με ηπατική βλάβη.

Ιδιάιτερες προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται από το άτομο που χορηγεί το φαρμακευτικό προϊόν σε ζώα

• Άτομα με γνωστή υπερευαισθησία στη σπειρονολακτόνη ή τη βεναζεπρίλη θα πρέπει να αποφεύγουν την επαφή με το κτηνιατρικό φαρμακευτικό προϊόν.
• Οι έγκυες γυναίκες θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα μη λάβουν από το στόμα κατά λάθος το προϊόν, διότι οι αναστολείς ΜΕΑ έχει βρεθεί ότι επηρεάζουν το έμβρυο κατά τη διάρκεια της κυοφορίας στον άνθρωπο.
• Η κατά λάθος κατάποση, ειδικά από παιδιά, μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως υπνηλία, ναυτία, έμετο και διάρροια και εξάνθημα.
• Σε περίπτωση κατά λάθος κατάποσης των δισκίων, αναζητήστε αμέσως ιατρική συμβουλή και δείξτε στον ιατρό το φύλλο οδηγιών χρήσης.
• Πλύνετε τα χέρια μετά το χειρισμό του προϊόντος.

Ανεπιθύμητες ενέεργειες (συχνότητα και σοβαρότητα):

• Υπάρχουν πολύ σπάνια αναφορές για έμετο, διάρροια και κνησμό.
• Η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών καθορίζεται ως ακολούθως:
  • πολύ συχνή (περισσότερο από 1 στα 10 υπό θεραπεία ζώα παρουσιάζουν ανεπιθύμητες ενέργειες)
  • συχνή (περισσότερο από 1 αλλά λιγότερο από 10 ζώα στα 100 υπό θεραπεία ζώα)
  • μη συνηθισμένη (περισσότερο από 1 αλλά λιγότερο από 10 ζώα στα 1.000 υπό θεραπεία ζώα)
  • σπάνια (περισσότερο από 1 αλλά λιγότερο από 10 ζώα στα 10.000 υπό θεραπεία ζώα)
  • πολύ σπάνια (λιγότερο από 1 στα 10.000 υπό θεραπεία ζώα, συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένων αναφορών)

Χρήση κατά την κύηση, τη γαλουχία ή την ωοτοκία:

Να μη χορηγείται σε ζώα που κυοφορούν ή γαλουχούν. Μελέτες σε ζώα εργαστηρίου (επίμυες) έδειξαν εμβρυοτοξική δράση (εμβρυϊκή διαμαρτία διάπλασης του ουροποιητικού) της βεναζεπρίλης σε δόσεις μη τοξικές για τη μητέρα.

Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης

Φουροσεμίδη χορηγήθηκε με το συνδυασμό βεναζεπρίλη υδροχλωρική και σπειρονολακτόνη σε σκύλους με καρδιακή ανεπάρκεια χωρίς κλινική ένδειξη εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών.

Η ταυτόχρονη χορήγηση του κτηνιατρικού φαρμακευτικού προϊόντος με άλλους αντι-υπερτασικούς παράγοντες (π.χ. αναστολείς των διαύλων ασβεστίου, β-αναστολείς ή διουρητικά), αναισθητικά ή ηρεμιστικά μπορεί δυνητικά να οδηγήσει σε επιπλέον υποτασικά αποτελέσματα.

Η ταυτόχρονη χορήγηση του κτηνιατρικού φαρμακευτικού προϊόντος με άλλες θεραπείες που εκλύουν κάλιο (όπως β-αναστολείς, αναστολείς των διαύλων ασβεστίου, αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης) μπορεί δυνητικά να οδηγήσει σε υπερκαλιαιμία.

Η ταυτόχρονη χορήγηση ΜΣΑΦ με το κτηνιατρικό φαρμακευτικό προϊόν μπορεί να μειώσει την αντιυπερτασική του δράση, τη νατριοουρητική του δράση και να αυξήσει το επίπεδο καλίου στον ορό του αίματος. Γι’ αυτό, σκύλοι που θεραπεύονται ταυτόχρονα με κάποιο ΜΣΑΦ θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά και να ενυδατώνονται σωστά.

Η χορήγηση δεσοξυκορτικοστερόνης με το προϊόν μπορεί να οδηγήσει σε μέτρια μείωση της νατριοουρητικής δράσης (μείωση της αποβολής του νατρίου με το ούρο) της σπειρονολακτόνης.

Η σπειρονολακτόνη μειώνει την αποβολή της διγοξίνης και συνεπώς αυξάνει τη συγκέντρωσή της στο πλάσμα του αίματος. Καθώς ο θεραπευτικός δείκτης της διγοξίνης είναι πολύ περιορισμένος, συνιστάται οι σκύλοι που λαμβάνουν ταυτόχρονα διγοξίνη και το συνδυασμό βεναζεπρίλη υδροχλωρική και σπειρονολακτόνη να παρακολουθούνται προσεκτικά.

Η σπειρονολακτόνη μπορεί να προκαλέσει τόσο έναρξη όσο και αναστολή της δράσης των ενζύμων του κυτοχρώματος P450 και για το λόγο αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει το μεταβολισμό άλλων ουσιών που χρησιμοποιούν τις ίδιες μεταβολικές οδούς. Γι’ αυτό, το προϊόν θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή με άλλα κτηνιατρικά φαρμακευτικά προϊόντα που προκαλούν έναρξη, ή αναστολή της δράσης αυτών των ενζύμων, ή μεταβολίζονται με αυτά τα ένζυμα.

Δοσολογία και τρόπος χορήγησης:

Το προϊόν αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε σκύλους στους οποίους απαιτείται ταυτόχρονη χορήγηση και των δύο δραστικών ουσιών σε αυτή τη σταθερή δόση.

Χορήγηση από το στόμα.

Τα μασώμενα δισκία Cardalis θα πρέπει να χορηγούνται στο σκύλο μια φορά την ημέρα στη δόση των 0.25mg/kg σωματικού βάρους βεναζεπρίλη υδροχλωρική και 2mg/kg σωματικού βάρους σπειρονολακτόνη, σύμφωνα με τον ακόλουθο δοσολογικό πίνακα.

Τα δισκία θα πρέπει να χορηγούνται με την τροφή, ή να αναμειγνύονται με μικρή ποσότητα τροφής και να δίνονται στο σκύλο αμέσως πριν το κύριο γεύμα, ή να δίνονται με το ίδιο το γεύμα. Τα δισκία περιέχουν άρωμα βοδινού για τη βελτίωση της γεύσης και σε μια κλινική μελέτη που διεξήχθη σε σκύλους με χρόνια εκφυλιστική βαλβιδοπάθεια καταναλώθηκαν οικειοθελώς και πλήρως στο 92% των περιπτώσεων όταν χορηγήθηκαν με ή χωρίς τροφή.

Υπερδοσολογία (συμπτώματα, μέτρα αντιμετώπισης, αντίδοτα, εάν είναι απαραίτητα):

Μετά από χορήγηση σε υγιείς σκύλους δόσης 10πλάσιας της συνιστώμενης (2.5mg/kg σ.β. βεναζεπρίλη υδροχλωρική, 20 mg/kg σ.β. σπειρονολακτόνη), παρατηρήθηκαν δοσοεξαρτώμενες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ημερήσια χορήγηση σε υγιείς σκύλους δόσεων 6πλάσιων (1,5 mg/kg σ.β. βεναζεπρίλη υδροχλωρική και 12 mg/kg σ.β. σπειρονολακτόνη) και 10πλάσιων (2.5 mg/kg σ.β. βεναζεπρίλη υδροχλωρική και 20mg/kg σ.β. σπειρονολακτόνη) της συνιστώμενης, οδήγησαν σε ελαφρά δοσοεξαρτώμενη μείωση της μάζας των ερυθροκυττάρων. Αυτή η πολύ ελαφρά μείωση ήταν παροδική, η μάζα των ερυθροκυττάρων παρέμεινε μέσα στα φυσιολογικά όρια και το εύρημα αυτό δε θεωρήθηκε ιδιαίτερου κλινικού ενδιαφέροντος. Επίσης παρατηρήθηκε δοσοεξαρτώμενη αλλά μέτρια αντισταθμιστική φυσιολογική υπερτροφία της μυελώδους μοίρας των επινεφριδίων σε δόσεις 3πλάσιες και υψηλότερες
της συνιστώμενης. Αυτή η υπερτροφία δεν φαίνεται να συνδέεται με οποιαδήποτε παθολογική εκδήλωση και είναι αναστρέψιμη όταν διακοπεί η θεραπεία.

Σε περίπτωση κατά λάθος κατάποσης μεγάλης ποσότητας μασώμενων δισκίων Cardalis από ένα σκύλο, δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο ή θεραπεία. Για το λόγο αυτό συνιστάται να προκληθεί έμετος και στη συνέχεια πλύση στομάχου (εξαρτάται από την εκτίμηση του κινδύνου) και έλεγχος των ηλεκτρολυτών. Θα πρέπει, επίσης, να εφαρμόζεται συμπτωματική θεραπεία, π.χ., χορήγηση υγρών.

Χρόνος αναμονής:

Δεν εφαρμόζεται.